θεϊκάτα

θεϊκάτα (Μ)

επίρρ. όπως αρέσει στον θεό, θεάρεστα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < επίρρ. θεϊκά (< θεϊκός) κατά τα επιρρ. σε -ατα, πρβλ. ανάκ-ατα, σταρ-άτα].